Het werk van Pieter Pander is bij alle kunstliefhebbers in Nederland en ver daarbuiten bekend en geliefd. Door kunstenaars wordt hij op handen gedragen, wordt zijn werk bewonderd. Zijn herkenbare vlotte toets, bijna schetsmatig te noemen, raakt de essentie van wat de kunstenaar wil laten zien. In diverse collecties van musea is het werk van Pander opgenomen. Oa in de collectie van museum MORE, het Drents Museum, Museum de Buitenplaats en hij exposeerde in museum Arnhem en in de Kunsthal in Rotterdam.

Prachtig werk, herkenbaar van stijl, maar ook van onderwerp. Mensen, dieren worden door hem vastgelegd zoals ze zijn. De dieren, weergegeven vanuit vaak bijzondere perspectieven, tonen fragiel of kwetsbaar. Bijzonder. Daarnaast is er geen enkel onderwerp wat Pander uit de weg lijkt te gaan, een kunstenaar die er niet van houdt zichzelf te beperken.

Atelier

Tijdens een bezoek aan atelier van de kunstenaar bij zijn woonhuis in Franeker kregen we een kijkje achter de schermen. In het atelier is te zien hoe Pander  zijn schilderijen steeds vanuit de schets op zet. Tekeningen vormen  de basis van het te maken werk. De toetsen gaan in lagen over elkaar heen, en de grijs/ blauwe ondergrond, schijnt steeds door de voorstelling heen. Onder de ondergrond de resten van een studie, in een totaal andere kleur. Een totaal ander beeld wat verdwijnt om plaats te maken voor de nieuwe voorstelling. Resten van het eerste beeld, echter, doen in het uiteindelijke schilderij nog hier en daar een duit in het zakje. Hierdoor een spannend en bijzonder schilderij.

Pieter Pander behoort tot de vaste collectie van Galerie Bonnard, we tonen hierdoor  altijd (nieuw) werk van deze kunstenaar in onze stock expositie.

In het blad van ” De Nederlandse Greyhoundclub’ verscheen onlangs (2021)  het volgende artikel:

GREYHOUNDS IN DE KUNST
De Whippet schilderijen van Pieter Pander
    
Onlangs kwam ik de prachtige Whippet schilderijen van Pieter Pander op internet tegen en nam contact met hem op. “We hebben inderdaad zelf een Whippet en die is vaak onderwerp van mijn schilderijen, de reden dat we voor een Whippet hebben gekozen is in de eerste plaats om het lieve karakter en ten tweede vanwege mijn werk, ik hou van constructieve onderwerpen, bij deze hond is de anatomie heel mooi te zien”, aldus Pieter Pander.

Biografie
Pieter Pander geboren in 1962 te Drachten is de jongste zoon uit een gezin van veertien kinderen. Als kind tekende hij al veel en besloot na de middelbare school in deze richting verder te gaan. In 1982 begon hij op de kunstacademie Minerva in Groningen, daar kreeg hij onder andere les van
Matthijs Röling en Diederik Kraaijpoel. Pieter Pander woont en werkt in Franeker.

Werkwijze
Hij werkt in de figuratieve traditie, maar zijn toets is in tegenstelling tot vele van zijn collega’s vlot en schetsmatig. Slechts delen in de voorstelling worden uitgewerkt waardoor ze nadrukkelijker naar voren komen, vaak zijn dat de ogen van mens en dier. De ondergrond van het schilderij is meestal een paneel dat grijs van kleur is, zodat hij zowel de lichte als de donkere kant uit kan. Met een natte spons brengt hij vervolgens in acryl een basis aan.  Als hij begint te schilderen heeft hij een bepaald idee dat hij met een schilderskwast op het doek zet. Daarna schildert hij bij voorkeur nat in nat, zodat hij lang kan doorwerken als hij inspiratie heeft. Pander schildert snel en gemakkelijk. Hij gebruikt een beperkt palet aan kleuren: vooral bruinen, blauwen, grijzen en witten. Dat zijn de kleuren die bij hem passen en waarmee hij intimiteit en gevoel kan overbrengen.

Het eigen kleurgebruik, maar ook de sterke lichtdonker werking typeert Panders werk en verraadt de invloed van zijn leermeester Matthijs Röling. De tegenstelling tussen de grove en fijn uitgewerkte delen op het doek schept een spanning, zodat het werk van veraf en dichtbij de moeite waard blijft.

Thema’s
De thema’s die Pander schildert variëren sterk, afhankelijk van waar zijn belangstelling op dat moment naar uitgaat. Dat kunnen beelden op de televisie zijn, het Friese landschap, de dieren op de boerderij van zijn zwager of zijn hond die gewond raakt. Hij houdt er niet van zich op één onderwerp te moeten toeleggen.

Pieter Pander is vooral bekend als schilder van portretten van mens en dier; koeien, geiten, paarden, honden en andere dieren. Wat het meest opvalt aan de portretten van Pieter Pander is dat de geportretteerden zo vanzelf sprekend zijn neergezet. Oude mensen en kinderen zijn vaak het onderwerp in Panders portretten. Zij worden afgebeeld in geheel eigen, natuurlijke poses, die de vanzelfsprekendheid van hun aanwezigheid op het doek bepalen.

In het thema herkennen we het leven en de dood, maar desondanks tonen zijn portretten het respect van de schilder voor de geposeerde.

Evenals zijn mensen behandelt hij de dieren met respect en hij tracht dat gevoel ook bij ons over te brengen. Het zijn de dieren uit onze cultuur, vanzelfsprekend aanwezig, maar daarom niet minder waardevol. Hij verbeeldt hun kwetsbaarheid, hun angst, parmantigheid of hun vertrouwen in de mensheid. Door een ongebruikelijk standpunt te kiezen zonder het perspectief geweld aan te doen, schept hij een zekere vervreemding, waardoor we opeens het dier met nieuwe ogen gaan bekijken. ‘Ieder beest heeft zijn eigen ‘portret’, een eigen manier van kijken en doen’, meent hij. In zijn respect voor dieren en de manier waarop hij hen verbeeldt, toont Pander zijn bewondering voor de schilder Jan Mankes.

Het artikel verscheen in het clubblad van de nederlandse Greyhoundclub en is geschreven door Stella Veldkamp