Hinke Posthuma maakt  prachtige series olieverfschilderijen van dieren in allerlei composities.

Het eerste werk dat we van haar zagen was bij kunstenaar Peter Durieux en zijn vrouw. Een geit keek ons brutaal aan vanaf de muur, we konden er niet omheen. Hoe dan ook; zeer realistisch… of ?  De verftoets van Hinke Posthuma laat veel ruimte over voor het paneel en de achtergrond, door de vacht heen. De suggestie van vacht, stofuitdrukking is bijzonder! Je ziet precies waar de kwast van Hinke Posthuma geweest is en waar er veel of weinig verf aan de haren van het penseel zat. En toch lijkt de vacht van al haar dieren  klaar om geaaid te worden.

Dit talent vinden we erg bijzonder, met het minimale de maximale suggestie weten te wekken. In de portretten zien we de dieren met respect maar toch ook wel met humor weergegeven. Dieren kijken weg, of juist niet. Lijken stoer of juist kwetsbaar. Verdwijnen in de omgeving of komen er juist in naar voren.