In mei 2022 won Tania Rivilis de eerste prijs bij ‘ The Royal Portrait Painters Society’ in London.
THE WILLIAM LOCK PORTRAIT PRIZE 2022 FOR THE MOST TIMELESS PORTRAIT
WITH A REAL FEELING FOR PAINT AND ITS AESTHETIC POTENTIAL.
Daar zijn we bijzonder trots op! Vanaf het eerste moment dat we schilderijen van Tania zagen zijn we fan van haar werk, vanaf het moment dat we in 2017 de galerie openden op de nieuwe locatie is zij betrokken bij de galerie.
Tania Rivilis woont sinds 2012 met haar man in Duitsland. Geboren uit een Russische moeder en een Indiase vader bracht zij haar hele leven tot 2012 door in de Oekraïne. Na haar verhuizing naar Duitsland ging zij, naast haar werk, stevig aan de slag met het tekenen en schilderen. Niet zonder succes. Hard werken aan haar techniek en haar eigen stijl zorgde ervoor dat ze in 2013 een eerste solo-expositie had met grafiek. Inmiddels had zij met haar schilderijen, tekeningen en grafiek exposities in Rusland en Duitsland. Tania behoort met haar schilderijen tot de vaste collectie van Galerie Bonnard.
Tania Rivilis vertelt over haar werk:
” Als kunstenaar zoek ik de grenzen op van het portret genre. De oude picturale traditie probeer ik met nieuwe kennis in een nieuw wereldbeeld een ander gezicht tee geven. Het onderwerp van mijn onderzoek hierin is ‘de relatie’.
Ik verwijs vaak naar een paar- of groepsportret, en zelfs in een solitair beeld accentueer ik de aanwezigheid van de zwijgende gesprekspartner buiten het doek. Ik maak portretten waarin altijd een verwijzing naar de ander is. Want alleen in de blik van een ander, door een prisma, kan het onderwerp worden samengevoegd tot een samenhangend beeld. Want anders zou een portret een lege huls zijn, een geheel van individuele uiterlijke kenmerken. Het levende beeld houdt deze wederkerigheid van buiten vast, alsof buiten de blik, buiten de aanraking of coëxistentie het subject zou desintegreren, en daarmee zou het hele beeld verloren raken. Op deze manier geef ik betekenis aan een van de meest traumatische ontdekkingen waarmee de geschiedenis van de twintigste eeuw is verbonden, een ontdekking op het snijvlak van psychoanalyse en semiotiek: het ontbreken van een eens en voor altijd gegeven, vaste integriteit van het menselijk zelf . In deze onderlinge verbondenheid onderneem ik een zoektocht naar een betrouwbaar antwoord op de vraag “wie ben ik?” te vinden.
Toen ik een paar jaar geleden naar Duitsland verhuisde, ontdekte ik voor het eerst de vrijheid van relaties en persoonlijke wording. Het is voor mij van fundamenteel belang om aan te tonen dat het ontbreken van een stabiele verankering van het subject aan een definitie niet zozeer een ongeluk is als wel een potentiële keuzevrijheid, een potentiële veelheid aan vormen en manieren om het zelf te actualiseren. In mijn werk probeer ik situaties vast te leggen, momenten waarop een persoon in relatie tot een ander keer op keer de mogelijkheid ontdekt om te worden.
De bewuste keuze van mijn karakters is liefde en verbondenheid in haar vele vormen . Het is belangrijk voor mij om de vrijheid in relaties te kunnen laten zien in al haar schoonheid. In mijn expressieve schilderstijl gebruik ik daarnaast tonen, lege vlakken en met elkaar concurrerende kleurvelden. Deze technieken gaan terug op het vroege modernisme, op de traditie waarin de schilderkunst laveert op de grens met grafiek. Zo’n schilderij laat de kijker dwalen van kleurrijke vlakken naar personen en de relatie die zij tot elkaar en de kijker hebben. Hierdoor heeft de kijker de kans een eigen verhaal te maken bij het werk wat hij/zij ziet van wat ik in mijn verfstreken probeer te vertellen.
Het werk van Tania Rivillis is niet alleen te zien in Nuenen, ook in New York, in wellicht de meest bekende galerie ter wereld als het gaat om ‘Modern Realisme’. Mete trots zeggen w ; ‘ ze was eerst bij Bonnard!’. Schilderijen van Tania zijn altijd in onze galerie te zien en te koop.
Wat haar werk zo bijzonder maakt is moeilijk in woorden uit te drukken. Toch proberen we het. Haar kennis en betrokkenheid bij en van de klassieke schilderkunst is enorm en zorgt ervoor dat er op de eerste plaats technisch enorm veel gebeurt in haar werk. Daarnaast is haar expressie en gebruik van kleuren in de portretten en figuren zelf van een bijzondere schoonheid en uniciteit. De combinatie van verschillende figuren samen met de interactie van de deze figuren binnen en buiten het doek is fenomenaal en brengt de schilderijen in beweging. Naast de figuren, de techniek, de sterk contrasterende kleuren is ook de compositie bijzonder en prikkelend. Samengevat zou je kunnen zeggen; “Sensueel, verrassend en steeds weer verhalend over de schoonheid van menselijke relaties”.
Momenteel ( mei 2022 ) start Tania Rivilis een prachtige samenwerking met acteurs uit de Verenigde Staten waarbij haar portretteen dienen als decor voor het ‘Spoken word’ uitgesprokene door deze acteurs. Een van hen, Laurence Fuller, is momenteel te zien als ‘David Hockney’ in de gelijknamige serie op HBO/MAX over diens leven.
De in 1986 geboren kunstenares zit nog boordevol verhalen en plannen voor nieuw en verrassend werk.
