Kijkend naar het werk van Rein Pol valt het in de eerste plaats op dat de onderwerpen van de kunstenaar bijzonder uiteenlopend zijn. Toch kreeg hij vooral bekendheid door zijn schilderijen ‘met treinen’. Wie verder kijkt ziet dat Rein Pol bijzonder veel inspiratiebronnen waarover hij  ‘verhalen in verf’ kan vertellen.

Op de website van de Klassieke Academie in Groningen staat een mooi docentenportret van Rein Pol, het eerste deel van deze tekst komt van die site:

Dat Rein Pol schilderijen maakte met treinen erin leverde hem het stigma van treinenschilder op.  De ‘Blauwe Engel’ is slechts een van de vele, vaak autobiografische onderwerpen in zijn schilderijen. Zo ook natuur, landschap, personen en voorwerpen uit zijn directe omgeving, waarbij vergankelijkheid een onderliggend thema is. ‘Als kind zat ik altijd te tekenen. Het beroep van tekenleraar sprak me dan ook wel aan. Dat ik kunstschilder zou kunnen worden kwam toen nog niet bij me op.’

Op Academie Minerva maakten docenten als Ger Siks en Matthijs Röling indruk op hem. Hun invloed is nog altijd merkbaar in zijn schilderijen: het sferische van Röling en het vervreemdende van Siks. Na de academie stond Rein heel kort op een middelbare school voor de klas. ‘Geen onverdeeld succes! Toen mij dan ook gevraagd werd om les te komen geven op Minerva, greep ik die kans met beide handen aan. Van het lesgeven aan academiestudenten heb ik zelf veel geleerd.’

Een viool die in vuur en vlam staat, een trein die ten hemel vaart, Romantiek ten top! De passie zit hem in de details, de veertjes van een dood vogeltje, de druppels op een bewasemde spiegel. En om die passie draait alles in de Romantiek.

Vanaf 1976 is Rein Pol beroepsmatig werkzaam als kunstschilder. Hij heeft steeds een scherp oog voor de zeggingskracht van het schijnbaar onbeduidende detail.
Elk thema dat Pol schildert wordt verbeeld in een heldere, harmonische compositie met grote aandacht voor lichtval, stofuitdrukking, ruimte- en kleurwerking. De schilderijen zijn niet bedoeld als exacte kopie van de werkelijkheid om ons heen, maar als verbeelding van de éigen werkelijkheid!
Hans van Seventer schreef eerder: “De onderwerpen van Rein Pol’s schilderijen bewegen zich tussen het doodgewone en het absurde. Hij schildert muziekinstrumenten zowel als een fles met daarin de foetus van een varken. Soms stijgt de mestgeur op uit zijn landschappen, dan weer zwoegt een Groningse boemel langs steile oevers van een Noors fjord. Zijn zelfportretten vormen op zich al een collectie: in de spiegel van de badkamer, in een glazen vitrine omringd door ‘gohst of the past’, of gewoon met een potje augurken als teken van zijn waardigheid”.
Met zijn werk wordt Pol wel gerekend tot de Noordelijke Figuratieven.

Rein Pol exposeert veel in Nederland, o.a. bij galerieën in Den Haag, Fijnaart en Helenaveen, Hooghalen en Rolde, Harlingen en Nieuweschoot. In het verre verleden was hij al eerder bij Galerie Bonnard te zien. We zijn enorm blij dat hij ’terug’ is in Nuenen!
In het buitenland exposeerde hij in Duitsland, Noorwegen, Polen, Zwitserland en Indonesië.
Met de zgn. Zwiggelte Groep in Frankrijk, de Verenigde Staten, Canada en Australië.
Veel werk van de schilder is opgenomen in particuliere collecties. Verder zijn schilderijen van zijn hand in bezit van o.a. het Drents Museum in Assen, het Museum Smallingerland te Drachten, de Vrije Universiteit van Amsterdam, de ING-Collectie en de Philips Collectie te Eindhoven.

Rein Pol woont en werkt in Stedum, een dorpje aan de spoorlijn tussen Groningen en Delfzijl. Hij is vader van drie dochters.