De Zwolse kunstenaar Lars van Wieren (1994) is nog maar enkele jaren geleden afgestudeerd aan de Zwolse kunstacademie ‘Artez’, en heeft inmiddels een bijzondere eigen stijl weten te ontwikkelen waarin hij realisme, verfgebruik, onderwerpen en formaat steeds op eigenzinnige wijze weet te gebruiken. Hierdoor is zijn werk steeds verrassend en fris van karakter.

Van een ogenschijnlijk alledaags uitgangspunt maakt hij een compositie die ervoor zorgt dat je het schilderij wordt ingezogen. Steeds maakt hij duidelijke keuzes, is zijn toets trefzeker, blijft de verf ‘verf’, en word je vanwege de suggestie en illusie steeds op het verkeerde been gezet. Zijn werk is en blijft, hoewel het steeds om objecten gaat die we dagelijks tegenkomen, verrassen. Steeds kijk je en steeds zie je weer wat anders, gebeurt er iets wat je eerder niet zag.

De kunstenaar is in staat met bijzonder weinig verf en weinig daadwerkelijke details enorm veel over te brengen. De met beenderlijm bewerkte, bijna transparante katoenen doeken waarop hij schildert, ogen haast fragiel en breekbaar. Dit in tegenstelling tot de trefzekere toets, zijn directe verfgebruik en keuzes die hij durft te maken. Deze ogen allerminst fragiel. Zoals het een jonge kunstenaar betaamt wordt ook het experiment niet geschuwd en zien we momenteel doeken van de ezel komen die naast bijzondere gebruik van licht het experiment met kleur laten zien.

De kunstenaar zelf hierover:

“Nat in nat lopen kleuren door elkaar heen. Mijn schilderijen zijn een constructie van verf. Streken en toetsen blijven zichtbaar waardoor je bewust blijft dat je naar een geschilderde werkelijkheid kijkt. Het kantelpunt wanneer de realistische illusie ophoudt en het onderwerp in verf verandert, fascineert mij. In mijn werk gaat het daarom over techniek en het componeren van een beeld door middel van kleur, toets en vorm “.