“Imperial Academy of Arts”
De eerste expositie die bij galerie Bonnard met de toen nog maar net afgestudeerde Ksenya Istomina georganiseerd werd, was een bijzonder samengaan van drie vrouwen van wereldklasse. De drie vrouwen studeerden aan Klassieke Academies in Florence, Groningen en Sint-Petersburg. (Daniela Astone, Svetlana Tartakosvska en Ksenya Istomina)
Ksenya Istomina studeerde in 2018 af aan de befaamde Imperial Academy of Arts van Sint-Petersburg, met veel lof van haar docenten. Galerie-eigenaar David van der Linden was aanwezig bij dit afstuderen en dankzij de vertaling van een Finse student kon hij volgen wat de docenten voor complimenten uitstrooiden over dit jonge, hardwerkende talent. Hierbij aanwezig zijn was geen toeval, kunstenaar/ galeriehouder van der Linden volgde in de zomermaanden masterclasses samen met elf andere studenten uit de hele wereld op misschien wel de beroemdste kunstacademie ter wereld. Aan de lesmethode en het curriculum (verplichte lesstof) van de academie is sinds de oprichting rond 1750 vrijwel niets veranderd. De academie, met in zich honderden ateliers is immens groot. Alles wat er te zien is ademt historie en een allesoverheersende liefde voor de beeldende kunsten uit. Ilya Repin had er zijn eigen atelier en gaf er lessen, en in het museum van de academie is werk van de vele beroemde alumni te zien. Het is het hoogst haalbare voor een oud- student en sinds 2018 behoort ook werk van Ksenya Istomina tot deze beroemde collectie.
De ontwikkeling tot kunstenares
“Vanaf mijn tweede jaar”, vertelt Ksenya Istomina, “gaf mijn moeder me iedere dag een nieuw tekenschrift, steeds tekende ik zo’n schrift vol en dan lag alweer een leeg schrift klaar. Op de kleuterschool tekende ik samen met mijn vriendinnetje hele verhalen die we samen verzonnen. Nu is dit vriendinnetje mijn favoriete model en kun je haar in verschillende schilderijen van mij zien. Op de basisschool adviseerde men mijn ouders me naar een kunstopleiding te laten gaan. Daarmee begon ik dan ook al op mijn 10e en ik studeerde af aan de ‘Imperial Academy of Arts’ op mijn 27e”.
Het studeren aan deze beroemde Academie heeft de inmiddels 29-jarige Istomina veel gebracht, niet alleen de lessen maar ook de samenwerking met haar medestudenten en docenten ziet ze als bijzonder en waardevol. Een academische studie waar alles volledig ‘naar het leven’ getekend en geschilderd wordt. Ook het gebouw zelf heeft een lange geschiedenis in de kunstwereld. Niet alles is er gerestaureerd en mede hierdoor is die geschiedenis op een fascinerende manier goed zichtbaar. Haar fascinatie voor deze omgeving is ook te zien in enkele van de schilderijen die Ksenya Istomina gemaakt heeft voor haar solo- exposite bij Galerie Bonnard.
Een eigen stijl
Studeren op de academie betekende hard werken. Zes jaar lang schilderde en tekende de jonge kunstenares meestal 7 dagen in de week 7-12 uur per dag. Dat heeft gezorgd voor een enorme ervaring, kennis en beheersing van het ambacht. Met haar zachte, dromerige persoonlijkheid legt zij haar eigen karakter in het werk. Deze eigen stijl is haar niet aan komen waaien. Het ontwikkelen van een eigen stijl was niet makkelijk. Tijdens de urenlange teken- en schildersessies en de intensieve samenwerking en de werkbesprekingen met haar medestudenten, het urenlang kopiëren van de oude meesters in de musea in diverse stijlen ontdekte zij haar stijl en vond zij de onderwerpen die haar aanspreken.
Er is niet een enkele stijl van een bepaalde kunstenaar die de voorkeur heeft van de kunstenares. Dat zij een enorme kennis heeft van de geschiedenis van de kunst blijkt uit de reeks namen die zij opnoemt als we haar deze vraag stellen. Enkele van de namen die zij noemt zijn: Johannes Vermeer, Claude Monet, Jules Bastien Lepage, John Everett Millet, Vilhelm Hammershøi, Leonardo da Vinci, Isaac Levitan, John Singer Sargent, George Clausen, Henri Fantin-Latour een Arkhip Kuindzhi.
Het studeren en bespreken met anderen van wat ze mooi vindt en graag wil laten zien in haar werk is niet voorbij na haar academische periode. Een van haar medestudenten werd haar partner en met hem bespreekt ze wat ze gaat schilderen, ze bekijken en beoordelen elkaars werk en zijn elkaars voornaamste criticasters. Istomina vertelt dat deze ondersteuning voor hen allebei ervoor zorgt dat zij constant aan kwaliteit en creativiteit bijleren.
