De ontmoeting met deze Spaanse kunstenaar vindt plaats in Den Haag. Den Haag de plaats waar Adolfo Ramon in 1973 afstudeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende kunsten.
Vanaf 2006 woont Adolfo Ramon samen met zijn vrouw Maya weer in Spanje, aan de voet van de Spaanse Pyreneeën.
Dat Spaanse licht is een onlosmakelijk deel van de schilderijen van deze kunstenaar.
In het voorjaar van het volgende jaar zal Adolfo Ramon samen met Edwin Aafjes een grote expositie hebben bij Galerie Bonnard.

Tijdens de openingsexpositie laat Ramon ons kennis maken met zijn stillevens, die zoals hij ons in Den Haag vertelt, er vooral over gaan dat het eenvoudige, het gewone, veel schoonheid in zich heeft. Je moet het wel willen zien, je moet er tijd voor nemen.

Als we Adolfo en zijn vrouw ontmoeten in Den Haag staat op de reisezel een klein stilleven in wording. Citroenen in een schaaltje, prachtig helder van kleur, met mooi licht. De stillevens die Adolfo laat zien bij Bonnard hebben dit prachtige licht ook in zich, het licht zorgt ervoor dat we bijna gedwongen worden te blijven kijken naar een eenvoudig tafereel. Het gewone, de droge was, wat vruchten, een doosje, de schoonheid van het alledaagse prachtig in beeld gebracht door Adolfo Ramon.

Zelf zegt hij hierover:

Ik ben een van de vele schilders die het klassieke stilleven de rug heeft toegekeerd en die heeft gekozen voor een hedendaagse interpretatie ervan. De voorwerpen, hoe eenvoudig dan ook, vertellen hun eigen verhaal. Voor mij zijn de tonen belangrijker dan de kleur. Vandaar dat mijn schilderijen kleuraccenten hebben in plaats van kleurrijk te zijn. De stilte in mijn werk moet tastbaar zijn. Daar streef ik naar. De rest moet de toeschouwer invullen.