Na de , door mensen verlaten, landschappen van Peter Durieux, nu de focus op juist die mensen.
Mensen, mensen.. .
Nu rondkijkend in de galerie zien we om ons heen mee heen hoe de zeven kunstenaars die we voor deze expositie hebben samengebracht zich voor deze expositie lieten inspireren door mensen en hun omgeving. Alleen of met een groep, een sfeervolle omgeving of juist een achtergrond die niets vertelt. Een activiteit of juist verstilling.
Ongelofelijk prachtig is het, hoe totaal anders iedere kunstenaar het werk heeft gemaakt. ‘Mensen’ als inspiratiebron zegt, zo zien we nu, iedere kunstenaar iets anders. Het resultaat is mooi en spannend tegelijk. De verschillen zijn enorm, de overeenkomst zit in de verwantschap die de kunstenaars ervaren bij het onderwerp mensen, vanaf dat moment heeft iedere kunstenaar er een ander verhaal van gemaakt.
Hoe zien we onszelf, hoe kijken anderen naar ons. Staan we graag centraal of zien we onszelf als onderdeel van een massa? Allerlei gesprekken en allerlei interessante visies kun je hierop loslaten.
Wij stellen de kunstenaars kort aan u voor:
( Als u op de locatie van de kunstenaars kijkt kunt u meer lezen over de kunstenaars persoonlijk).
Flip Gaasendam (Groningen) zal tijdens deze expositie de mensen laten zien in een omgeving waarin ze zich prettig voelen. Herkenbaar bij elkaar zonder dat de aanwezigheid van de schilder (Flip Gaasendam schildert naar het leven) blijkt opgemerkt. Licht en warmte straalt van de composities af.
Marten Huitsing( Bedum)kiest voor portretten van vrouwen en meisjes die je aankijken of juist niet. Ze bevinden zich in een situatie die we niet helemaal kunnen duiden. Prachtige stoffen en sferische kleuren geven aan dat er wat speelt.., maar wat?
Romée Kanis(Sint Maartensbrug)weet met brons bijzondere emoties aan haar beelden mee te geven. De sierlijke ingetogen houdingen tonen figuren in hun eigen wereld. Door het beeld naar je eigen omgeving te halen neem je op deze wijze de wereld van het beeld mee naar binnen.
Anne-Rixt Kuik (Groningen)zoemt in op haar modellen. De huid wordt met behulp van diverse lagen olieverf zeer handschriftelijk weergegeven. Naast olieverf gebruikt de kunstenares epoxyhars om een driedimensionaal karakter aan attributen, zoals de kraag, weer te geven. Schilderijen als deze kunnen alleen ‘in het echt’ tot hun recht komen. Immers de gelaagdheid is bij een foto niet of nauwelijks waarneembaar.
Mitzy Renooy (Soest)brengt op gedreven wijze haar schilderijen tot leven door te toveren met de richting van het licht. De mensen in haar voorstellingen zijn actief en worden gevangen door dit licht of verdwijnen in de schaduw. De omgeving gaat hierdoor op in haar figuren.
Paul Boswijk (Groningen)zet in zijn schilderijen het model centraal. Op zijn eigen herkenbare wijze tovert hij met koele en warme tinten van de menselijke huid in een omgeving waar ‘de mens’ zich thuis voelt.
Francien Krieg (Puiflijk) zoemt op intieme en liefdevolle wijze in op dat wat ze liefheeft. Haar kinderen, weergegeven op kleine paneeltjes, vergroten de intimiteit op bijzondere wijze. Haar andere kant toont de schoonheid van het ouder worden. Dames die in hun naaktheid hun waardigheid nooit verliezen, eerder nog, hun waardigheid juist met trots tonen.
Naast deze exposities zal galerie Bonnard werk in voorraad tonen in hun stock ruimte. Het werk op de website is bovendien altijd in de galerie aanwezig.