Muzikale opening op zondag 29 april
vanaf 14.00 met muziek van gitarist Erik Verhoef
Adolfo Rámon, Edwin Aafjes en Eva Steiner26 april t/m 27 mei 2018
De 3 kunstenaars die Galerie Bonnard bij elkaar bracht voor de expositie ‘Zuidelijk licht’ wonen en werken in Italië, Spanje en het topje van Groningen. Niet hun woon- of werkplaats is de verbindende factor. Wèl hun inspiratiebron, het zuidelijk licht.
In de beeldende kunst is het spel van het licht een van de grote thema’s. Denk aan de stillevens van Caravaggio, de koeien van Willem Maris. Volgens Weissenbruch zijn licht en lucht tovenaars. Willem Maris zei ‘ik schilder geen koeien maar lichtvangers’. Licht is de verbindende factor tijdens de expositie ‘ Zuidelijk licht’.
Eva Steiner
De Duitse kunstenares woont en werkt in het Italiaanse Piëtrasanta. Na aanvankelijk in Trier en Mainz gestudeerd te hebben trok zij naar Italië om daar voor een Duitse beeldhouwer te gaan werken. Daar leerde zij haar echtgenoot, de in 2015 overleden Nederlandse beeldhouwer, Aart Schonk kennen. In Piëtrasanta ontwikkelde zij zich zelf als kunsteres en beeldhouwer en kreeg hier haar eerste opdrachten. Vanaf dat moment exposeerde Steiner in binnen- en buitenland.
Steiner werkte aanvankelijk met marmer, travertin en zandsteen. Haar huidige beelden maakt zij in terra cotta, steen (marmer) en brons. De term ‘poëtisch realisme’ zou uitgevonden kunnen zijn speciaal voor dit werk. De composities van de beelden, de houdingen die verstillen en je ademloos doen toekijken zijn zeer bijzonder te noemen.
Adolfo Rámon
De landschappen, portretten en stillevens die Adolfo Ramon laat zien bij Bonnard hebben allen prachtige licht ook in zich. Licht wat ervoor zorgt dat we bijna gedwongen worden te blijven kijken naar een eenvoudig tafereel. Het gewone, de droge was, wat vruchten, een doosje, de schoonheid van het alledaagse prachtig in beeld gebracht door Adolfo Ramon.
Zelf zegt hij hierover:
Ik ben een van de vele schilders die het klassieke stilleven de rug heeft toegekeerd en die heeft gekozen voor een hedendaagse interpretatie ervan. De voorwerpen, hoe eenvoudig dan ook, vertellen hun eigen verhaal. Voor mij zijn de tonen belangrijker dan de kleur. Vandaar dat mijn schilderijen kleuraccenten hebben in plaats van kleurrijk te zijn. De stilte in mijn werk moet tastbaar zijn. Daar streef ik naar. De rest moet de toeschouwer invullen.
Schilderij: Adolfo Ramon, verlaten boerderij, Olieverf op doek,
Edwin Aafjes
Edwin Aafjes schildert het vangen van het licht, dit ene magische moment waarin de natuur toeslaat en de kunstenaar moet reageren. Het is het magische moment dat korter duurt dan de tijd die nodig is om het te schilderen.
Edwin Aafjes is een meester in het clair-obscure, het spel tussen daglicht en schemer, tussen glans en schaduw, tussen maanlicht en de nacht. Hij schildert ook stilte. Stilte is er vanzelf hoewel het een zeldzaam iets is geworden. In de stillevens van Aafjes is de stilte de tweede hoofdrolspeler. De zon raakt een vaas, een glas, een boek.
De zon bestrijkt een tuin, een terras of een trap met zicht op pijnbomen en cipressen. Er is alleen dat superieure ene moment, waarop het zonlicht strijkt langs het glas op tafel, of een boomstam aanraakt, en waarbij je samen met de kunstenaar je adem inhoudt.